Matka Boża ujęta od kolan w górę, w trzech czwartych na złotym ornamentalnym tle, z młodocianym Jezusem na lewej ręce, prawą Nań wskazuje. Ubrana w ciemnoczerwony maforion ze złotym obramieniem, przykrywający głowę, ramiona i zieloną suknię z ozdobnymi lamówkami przy szyi i mankietach. Jezus ujęty w całej postaci, w trzech czwartych, ubrany jest w białą tunikę z jasnoczerwonymi lamówkami wokół pasa, szyi i na ramieniu, oraz w ciemnoczerwony płaszcza z zieloną podszewką. Siedząc podtrzymywany przez ramię Matki zwraca się nieznacznie w lewo, prawą ręką wznosząc w geście błogosławieństwa. Ikona należy do grupy XVII-wiecznych dzieł wykonanych w stylu graficzno-plastycznym. Cechy graficzne stanowią czarne kontury zakreślające mniejsze formy w obrębie twarzy, ostre długie linie znaczące grzbiety fałd szat oraz elementy ornamentalne. Plastyczne walory przejawiają się w modelunku karnacji pozwalającym imitować trzeci wymiar na płaszczyźnie za pomocą plam i łagodnych przejść w półcieniach. Złote grawerowane tło jest późniejsze

Działający na Łemkowszczyźnie w latach 50. XVII wieku. Jego prace znajdują się w cerkwiach i muzeach Słowacji i Polski.