1/4
Jan Ewangelista na wrotach królewskich

Data dzieła:

Technika i materiał:

Opis:

Święty Jan ukazany jest w całej postaci, w trzech czwartych, gdy siedzi za stołem i spisuje tekst ewangelii. Przed nim na blacie stoi orzeł z koroną na otoczonej nimbem głowie.
Dane podstawowe:

Tytuł dzieła:

Jan Ewangelista na wrotach królewskich

Data dzieła:

Technika i materiał:

Opis:

Ikona św. Jana stanowi fragment wrót królewskich ikonostasu i znajduje się w dolnym prawym narożu. Święty Jan ukazany jest jako średniowieczny skryba, gdy siedząc przy stole spisuje tekst ewangelii. Ujęty jest w całej postaci, w trzech czwartych, zwrócony w lewą stronę. Ubrany jest w błękitny chiton z guzikami na piersiach i w oranżowy himation zarzucony na lewe ramię i sięgający stóp.  Jego głowę z siwymi włosami i długą brodą otacza oranżowy okrąg nimbu, zapewne pierwotnie wypełniony barwą złotą. Przed świętym stół przykryty czerwonym obrusem i białą serwetą z koronkową obwódką, na którym leży otwarty kodek, stoi kałamarz oraz orzeł z rozpostartymi skrzydłami i w koronie na otoczonej nimbem głowie. To popularny atrybut i symbol ewangelisty. Siedzisko świętego z wolutowo zawiniętym podłokietnikiem i ozdobionym sterczynami i dwulalkowymi tralkami poniżej. Wnętrze pomieszczenia imituje podłoga ułożona z zielonych, marmoryzowanych płytek o krawędziach biegnących równolegle, bez skrótu perspektywicznego. Na prawo perspektywę zamykają ściany dwóch budynków. Ściana jaśniejsza ozdobiona w dole marmoryzacją malowaną błękitem i oranżem, wyżej fryzami z barwnych okrągłych płytek, okratowanym oknem, flankowanym otworami strzelniczymi i szeregiem arkadowych blend.  Druga budowla niemal w całości zakryta postacią świętego jest zwieńczona attyką z trójkątnymi zębami.
W manierze twórcy dominują wartości graficzne. Posługuję się on dynamicznymi, ale krótkimi pociągnięciami pędzla, które wyraźnie znaczą drapowanie, rysy i modelunek twarzy, detale ornamentalne. Jego paleta barwna jest uboga, ale charakteryzuje się nasyceniem. Stosuje Tradycyjną technikę nakładania jaśniejszych warstw na ciemną podmalówkę, co widać zwłaszcza w partiach karnacji. Przy modelowaniu twarzy używa dodatkowo rozbielonej czerwieni w dole policzków. Dużą wagę przykłada do dekoracyjności ornamentalnej.
Technika i materiał:

Cechy fizyczne główne:

Materiał:

Pochodzenie::

Informacje o autorze:

Data urodzenia:

XVII w.

Data śmierci:

XVII w.

Informacje o autorze:

Jego prace występują w cerkwiach i muzeach Polski, Ukrainy, Słowacji. Działał w ll. 30-40 XVII w. Jego sygnatura zachowała się na ikonie Męki Pańskiej z Florynki w Muzeum Narodowym we Lwowie.
Dane właścicielskie:

Instytucja przechowywująca:

Numer inwentarzowy:

MPH 1393
Informacje o rekordzie:

Ostatnia modyfikacja:

03 czerwiec 2024 r.

Numer identyfikacyjny:

196