Na drewnianym podobraziu w kształcie tonda, na malowanym złotym tle ukazany został Bóg Ojciec w półpostaci i w trzech czwartych, zwrócony w lewo. Jest On starcem o ostrych rysach (wyłupiaste oczy, długi wąski nos), z łysym wysokim czołem, siwych włosach i długiej brodzie. Ubrany jest w jasną tunikę z szerokimi rękawami i wierzchni zielony płaszcz z czerwoną podszewką, spięty na prawym ramieniu, z tyłu unoszący się jakby przez podmuch wiatru. Głowę Boga otacza trójkątny nimb. W lewej dłoni, złożonej na błękitnym globie, trzyma długie berło zwieńczone kwiatonem, prawą otwartą wznosi nieznacznie przed sobą.   
Obraz stworzony przez profesjonalnego malarza, o wyraźnej indywidualnej manierze. Składają się na nią między innymi korzystanie z ubogiej palety przygaszonych barw: zieleni, błękitu, żółci, czerwieni, bieli i nakładanie farby szerokimi, niekiedy płaskimi plamami barwnymi, co widać wyraźnie zwłaszcza w światłach na wyjątkowo dużych dłoniach, tunice, płaszczu, włosach. Subtelnymi przejściami walorowymi modelował twarz, z cieniami wokół oczu, brwi, w zapadnięciach policzka, dzięki czemu uzyskał oryginalne i wyraziste rysy twarzy.

nieznany